کابل شهروندانش را دیوانه خواهد کرد

در محیط زیست و محیط کار آلاینده‌هایی وجود دارند که می‌توانند آسایش و سلامت و حتی ایمنی افراد را به مخاطره بیندازند. این آلاینده‌ها می‌توانند در هوا، زمین و آب باشند. آلایند‌های هوا شامل فیزیکی و کیمیایی هستند. در مبحث آلودگی هوا، آلاینده‌های فیزیکی دارای اهمیت بالایی می‌باشند. آلاینده‌های فیزیکی شامل آلودگی پرتوها و میدانها، آلودگی نور و آلودگی صوتی مطرح می‌باشد. 

منظور از آلودگی صوتی امواج ناخواستۀ است که در شرایط مکانی و زمانی ویژه بر فعالیت موجودات زنده به ویژه انسان تأثیر گذاشته و می‌تواند عوارض متعدد جسمی و روحی و علی‌الخصوص اختلال در اعصاب شنوایی را سبب شود.

از دیدگاه علمی، آلودگی صدا به سطحی از وجود امواج صوتی اطلاق می‌شود که بتواند سبب اختلال در آسایش افراد گردد یا سبب آزار عصبی - روانی، اختلال فیزیولوژیک یا بیماری گردد.

یکی از حقوق یک شهروند، آرامش صوتی وی است. صلب مسئولیت از این مهم موجب بروز عدم تمرکز، پرخاشگری و در نهایت اختلالات روحی شهروندان می‌شود.

آلودگی صوتی به واحد دسیبل اندازه گیری می شود. صحبت كردن دو نفر در حالت عادی در یك زمان حدود 25-30 دسیبل می‌باشد و زمانی ‌كه دو شخص از فاصلۀ زیاد با صدای بلند صحبت می‌كنند، صدای معمولی‌شان به 40-50 دسیبل نیز می‌رسد. بناءً صداهایی كه در طول شب از 50دسیبل و در طول روز از 70 دسیبل بیشتر باشد، آلودگی صوتی ایجاد می‌کند.

گرچه انسان به سرو صدا عادت کرده ولی در حقیقت آلودگی صوتی یک عامل خستگی بوده و ظرفیت کار انسان را چه در مشاغل فکری و چه در شغل‌های بدنی و ساده کاهش می‌دهد.

آلودگی صوتی که به مرگ خاموش نیز شهرت دارد می تواند عوارض متعدد و خطرناکی به لحاظ روانی و جسمی در افراد ایجاد کند. برای مثال می توان به این موارد اشاره کرد:

کابل شهروندانش را دیوانه خواهد کرد

سردرد

حالت تهوع

پرخاشگری

کاهش آستانه تحمل

احساس خشم بی دلیل

حملات میگرنی

عدم تمرکز و گیجی

معده درد عصبی

رنگ پریدگی و وز وز گوش

افزایش درگیری های خانوادگی

مشکلات بینایی و سرگیجه

کابل پایتخت افغانستان، یکی از پرسر و صدا ترین شهرهای افغانستان محسوب می شود، باشندگان این شهر در جریان روز با انواع صداهای دلخراش از صداهای موسیقی بلند درموتر گرفته تا صدای دلخراش پرواز هلی کوپتر ها، بلند گوهای رستورانت ها، بلند گوهای شرکت های آیسکریم، بلند گو های دست فروش ها و میوه فروش ها، هارند های بلند وسایط حمل ونقل، کارخانه های نجاری و آهنگری و سایر صداهای که به انسان صدمه وارد میکنند روبرو اند.

وقتی در شهر دو نفر با اندک حرفی، با هم دست به یخن می شوند؛  از تاثیر ٱلودگی صوتی است که از قبل ذهن آنان را مغشوش کرده است.

میزان منابع تولید برخی صدا ها در افغانستان:
    پرواز طیاره ها ۱۰۰ – ۱۳۰دسی بل
    هارند موتر های نظامی ۹۰ تا ۱۰۰ دسی بل
    هوتل های عروسی ۱۰۰ تا ۱۱۰ دسی بل
    آهنگری و حلبی سازی ۴۰ تا ۹۰ دسی بل
    مراکز خرید و فروش ۵۰ – ۷۰ دسی بل
    بلند گو های رستورانت ها ۸۰ – ۹۵ دسی بل
    جاده های پر ازدحام ۷۰- ۹۰ دسی بل
    ماشین لباس شویی ۶۰ – ۹۰ دسی بل
    مناطق صنعتی ۸۰ – ۱۱۰ دسی بل

چنانچه دیده می شود آلودگی صوتی، از جملۀ آلودگی‌های خطرناک محیط‌زیستی در شهر کابل است که در جریان سال های گذشته، با وجود افزایش روزافزون این نوع آلودگی، ارگان‌های ذیربط برای کنترول آن کم‌تر توجه کرده‌اند.

اکنون نیز بنظر می رسد که مردم و حکومت هیچ کدام برای رفع این مشکل اقدامی نخواهند کرد؛ چنانچه بسیاری از باشندگان کابل بدون در نظر داشت فرهنگ شهری، در هر گوشۀ از شهر، صدا بلند می کنند و مسئولان حکومتی هم به رسم رهنمایی مردم با بلند گوها در چهارراهی ها بر می آیند و صداهای رهنما گرایانه سر می دهند.